1 oktober 2019 – Op zondagochtend 29 september stonden mederwerkers van de Vogelklas opeens oog in oog met een papegaaiduiker, toen zij een kistje van de buitenopvang openmaakten.
De papegaaiduiker, gevonden op een steiger in de Botlek, was de avond daarvoor door de dierenambulance Zuid-Holland Zuid naar de Vogelklas gebracht. Hij maakte een fitte indruk en nijdig beet hij tijdens het onderzoek naar de vingers om hem heen. Prima temperatuur, mooi gewicht, geen kwetsuren, maar wel uitgedroogd en waarschijnlijk ook wel wat hongerig.

Zeevogels, zoals ook deze papegaaiduiker, worden na een stabilisatieperiode gewassen om vervolgens verder te revalideren op een bassin. Dit is nodig omdat deze vogels hun waterdichtheid verliezen wanneer ze een tijdje in een hokje moeten bijkomen. Watervogels wassen en poetsen hun verenpak dagelijks op het water om het in conditie te houden en zo waterdicht te blijven.

Echter, op het bassin in de Vogelklas is het in dit seizoen hartstikke druk. Een club zwanen met kwetsuren, botulisme-eenden die nog moeten aansterken, herstellende meerkoeten en waterhoenen en een paar opgelapte kokmeeuwen zwemmen er op dit moment al baantjes. En een zeevogel heeft een bassin voor zich alleen nodig of hooguit met enkele soort- of zeegenoten.

Gelukkig weten vogelopvangcentra elkaar te vinden om elkaar te helpen. Samenwerking is erg belangrijk in situaties waar een opvang soms onvoldoende ruimte, materiaal of specifieke kunde aan een dier kan bieden.
Nadat de papegaaiduiker in de Vogelklas succesvol is gestabiliseerd, is hij  overgeplaatst naar Vogelasiel De Wulp in Den Haag waar deze kleine zeebonk gewassen kan worden en daarna een privébad tot zijn beschikking heeft.